|
کسانی که تا به حال از خدمات و امکانات دست یابی با طناب بهره نبرده اند معمولا چنین دیدگاه هایی دارند: ... این کار خطرناک به نظر می رسد ..... آیا اینکه از آن بالا آویزان شوند ایمن است ......؟ چگونه می شود وقتی به طناب آویزان هستیم کار هم انجام دهیم ؟ آیا قوانین سلامتی کارگران و مقررات ایمنی در این کار نقشی دارند و رعایت می شوند ...؟ پاسخی که توسط متخصصین شرکت های کار در ارتفاع داده می شود این است: کار با طناب مانند هر کار دیگری دارای خطرات خاص خود است اما با دسته بندی و شناسایی خطرات و مدیریت ریسک و نحوه پیشگیری از بروز خطر ، این رشته کاری نه تنها متضمن ایمنی بسیار بالا است بلکه توانسته است تا حد بسیار بسیار قابل قبولی به هدف اصلی خود که همانا کار بدون حادثه است نزدیک شود. فلسفه " اول ایمنی" در ده سال گذشته توسط کمپانی های کار در ارتفاع پایه ریزی و تبیین شد. در سال 1978 هنگامیکه چندین کمپانی پیشرو در این زمینه به این نتیجه رسیدند که قوانین آن زمان بخوبی تکنیک های دستیابی با طناب را پوشش نمی دهد خود آنها طی نشست های کارشناسی فراوان و مذاکرات فنی باHSE (کمیسیون قوانین ایمنی و سلامت کاری) یک گام مهم در زمینه وضع این قوانین برداشتند و ماحصل آن بوجود آمدن irata در سال 1980 بود. و از آن زمان irata با توسعه روال ها و روش های کاری و مقررات و استانداردها ، سه برنامه آموزشی برای کنترل و بهینه سازی قوانین و روال های کار در ارتفاع بوجود آورده است. HSE نیز در تدوین و تصویب و اجرایی نمودن این مقررات با irata همکاری بسیار نزدیکی داشته است و حاصل آن تدوین مقررات قابل قبول و عملی در زمینه تکنیک های کار با طناب بوده است . در سال 1994 irata راهنمای اصلی کار با طناب را منتشر نمود. این راهنما تمامی شرکت ها را قادر به یکپارچه سازی شیوه های کار با طناب مطابق با قوانین موجود ایمنی و سلامت نمود و با این کار شیوه عملی و کاربردی کار با طناب مشخص گشت. این راهنما ابزار و ادوات و روش هایی را که کاربران کار در ارتفاع و استفاده کنندگان شیوه های کار با طناب بکار می گیرند را مشخص و نیازهای آنان را در جهت نیل به استانداردها اتحادیه اروپا EN مشخص نموده است. تمام کمپانی هایی که تحت قوانین irata فعالیت می کنند باید از لحاظ رعایت مقررات و دستورات irata مورد رسیدگی دوره ای قرار گیرند. این رسیدگی هم در زمینه فنی و هم در زمینه کیفی صورت می پذیرد. از سال 1992 تمام تکنیسین هایی که در حوزه های صنعتی کار می کنند ملزم به گذراندن دوره های آموزشی irata شده اند. این افراد مطابق با قوانین " نیازمندی های اصلی برای کار با طناب " مورد ارزیابی قرار گرفته و پس از موفقیت توسط irata مورد شناسایی و تایید قرار می گیرند به قبول شدگان در این آزمون ها کد شناسایی irata داده می شود همچنین به آنها کارت شناسایی و logbook اعطاء می شود. دوره های بازآموزی irata تضمینی بر به روز بودن اطلاعات و توانایی های این افراد برای کار با طناب و در ارتفاع است. امروز پس از بیشتر از ده سال از برداشته شدن گام های آغازین نیروی عظیمی از افراد متخصص تعلیم دیده که مهارت های کاری خود را با مقررات و آموزش های هدفمند یکپارچه ساخته اند در بازار کار وجود دارند و به یمن این افراد کمپانی های کار در ارتفاع قادر به ارائه هر گونه خدمات در زمینه های گوناگون کاری می باشند و سرویس گیرندگان این کمپانی ها بخوبی و با اطمینان خاطر از این توانایی ها بهره مند می شوند. آمار نزدیک به صفر تلفات و حوادث خطرناک در طی این دوره بخوبی گواه این فلسفه اصلی کاریirata است: به صفر رساندن اتفاقات. آمار ایمنی irata شرکت های صنعتی در حوزه های گوناگون که از خدمات ایمنی و روش های دسترسی کار با طناب استفاده می کنند در مقیاس با همتایان خود که از روش های سنتی ایمنی بهره می گیرند دارای آمار ایمنی بسیار بالا و حداقل حوادث ناشی از سقوط هستند. دلایل این امر را می توان در زمینه ای زیر جستجو کرد: زمان مورد نیاز برای دست یابی با طناب به سایت کارگاهی و انجام کار در آن بسیار کمتر از زمان مشابه در روش های سنتی است. بعنوان مثال گاهی زمان برای برپایی داربست به دور یک سازه بسیار بیشتر از زمان تعمیر آن سازه می باشد. انجام کار در زمان کوتاه و کم شدن زمان حضور در محل کاری خود عامل مهمی در به حداقل رساندن خطا و بروز خطر دارد طبعاً این زمان کمتر ، باعث کاهش هزینه های مرتبط نیز می گردد. تنها کسانی مجاز به کار بر روی سازه ها هستند که دوره های آموزشی را طی نموده اند این افراد شناخت کامل و کافی نسبت به حوادث ، اتفاقات و روش های ایمنی و کاری دارند . آنها بخوبی از سیستم های حمایتی برای مهار خود و ابزار بهره می گیرند. در روش های سنتی مانند بالابر و داربست امکان سقوط ابزار و لوازم بسیار بالا است و خود باعث بروز حوادث می شود. روش های سنتی بخوبی جوابگوی ایمنی و کار در سازه های بلند مرتبه بخصوص در مراحل تعمیر و نگهداری نمی باشند. همانند برج های بلند پالایشگاه ها و دودکش ها. بعنوان مثال تورهای ایمنی رایج که پایین برج های بلند نصب می شود تنها می تواند تا محوطه ای محدود و مشخص را پوشش دهد و در برابر سقوط از ارتفاع زیاد هیچ گونه کارآیی ندارد. |